domingo, 7 de enero de 2024

Hasta junio máximo

 Digamos que en abril del año pasado volví a Madrid. Faltan 4 meses para que haga un año, así que en máximo 6 meses, el 1 de junio he de haber conseguido esto SÍ O SÍ:

A ESE MEDIO PLAZO:

1º- Vivir en Madrid capital, en un piso o estudio decente, que esté a gusto en él, cómoda, con espacio para todo lo que quiero (además de para lo obvio, para dibujar a gusto y para vaguear -tener un sitio donde estar cómoda sin hacer nada, leyendo, viendo películas o tirada-); exterior obviamente; a ser posible en la misma línea de metro que el centro -cualquiera de ellas-; y suficientemente bonito, es decir en el que me vea años y no como siempre y en todo, de manera provisional y preparada para escapar.

2º- Una vez lo tenga (para poder enseñar nóminas, contrato etc) darme de baja voluntaria en este trabajo, buscar uno temporal y estar tres meses.

3º- Hacerme autónoma y nunca más bajo ningún concepto volver a trabajar por cuenta ajena. Conseguir no trabajar (obviamente sin depender de nadie) sería lo ideal y no dejaré de buscar la forma o lo que más se pueda parecer a ello, pero en el peor de los casos, trabajar siendo autónoma, aunque me vaya pésimo y tenga que encontrar formas de buscarme la vida y apañarme completamente diferentes a hasta ahora.

4º- Hasta máximo junio, hacerme una web, ir informándome e ir adelantando algo, pero sin estrés.  Gastar poco dinero en cosas que no me importan demasiado (comer, ropa..). Tirar cosas.

Ese es mi plan intentándolo concretar.

MAÑANA: llamar (o ir mejor) a esa inmobiliaria y preguntar por ese piso, que lo cogería bastante encantada si es real.


No sé por qué hoy lo veo bastante posible.


7 comentarios:

  1. Vaya, cambio de actitud. Ahora, se trata de luchar para que tu lista de planes se pueda cumplir. Dibuja y dibuja, que es lo que se puede hacer cuando estás esperando que ocurran cosas.
    Mira, he cogido envidia y voy a escribir mis propósitos también.Hasta el 1 de julio, yo (me doy un poco más de tiempo).
    El primero que era montar una lectura teatralizada de unos textos que tengo, se ha coplicado de trabajo que me ha surgido y ahora no sé si llegaré a hacerlo con tanta complicación o de forma sencilla como al principio pensaba. De todas maneras, si consigo trabajar y acabar todo lo que se necesita de cración, creo que puede llegar a ser brutal.
    Anda, emociónate tú también haciendo cosas que puedes hacer antes de llegar a donde quieres llegar.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias por los ánimos y consejo!! Tomo nota🙂🙂Y que encuentres todo lo necesario para ese proyecto que pinta tan bien. Yo te envidio a tí tu fuerza de voluntad y la confianza en el valor de lo que haces, que guay debe ser sentir que tienes un proyecto "brutal" y tuyo entre manos.
      Yo

      Eliminar
  2. Mare meva...i jo que vaig a salto de mata...buf

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Pel poc que sé o em sembla tens millor encaminada la vida que jo..
      Yo

      Eliminar
    2. Sí? Ostres...m'alegro de saber-ho...almenys si està encaminada vaig fent...

      Eliminar
    3. Al menys en tema feina, pero dit desde la absoluta ignorancia lógicament..
      Yo

      Eliminar
    4. Ah, sí sí, això sí...almenys...oi? No sé per què l'altre comentari me l'ha posat com a "anònim". Era jo mateixa 😉

      Eliminar